به نقل از «آفتاب»

ماجرای پرت شدن بازیگر سینما در استخر

تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۹۸۵۳۵

آفتاب‌‌نیوز :

علی ژکان در توضیح فعالیت‌های سینمایی خود به عنوان بازیگر بیان کرد: هم در تئاتر بازیگر بوده‌ام و هم سینما و آخرین کارم درست قبل از انقلاب فیلمی به اسم مصابا و رؤیای گاجرات بود که زنده یاد نادر ابراهیمی نوشته و ماه طلعت میرفندرسکی کارگردانی کرد و این آخرین نقشی بود که من به عنوان بازیگر در سینما داشتم و در آن با هوشنگ توزیع بازی کردم؛ بعد از انقلاب این فیلم مسکوت ماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی چهره به چهره (۱۳۸۷) گفت: پس از انقلاب دوست داشتم فعالیت هنری ام را در کارگردانی ادامه دهم و در سریال سربداران به عنوان کارگردان دوم شروع به کار کردم.

وی در پاسخ به این پرسش که جذاب‌ترین خاطره‌اش در از دنیای بازیگری را چه می‌داند، اظهار داشت: خاطرات برای من در سینما و تئاتر زیادند، ولی انتخاب جذاب‌ترین آن‌ها سخت است.

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی عیسی می‌آید (۱۳۸۰) ادامه داد: اولین فیلمی که در آن حضور داشتم الماس ۳۳ است یعنی اولین فیلم داریوش مهرجویی در مقام کارگردان که سال ۱۳۴۶ و زمانی که مهرجویی تازه به ایران آمده بود، ساخته شد. من از طریق داریوش طلایی که زیبایی اندام کار می‌کرد و یک دوست خانوادگی بود به این فیلم معرفی شدم و به توصیه ایشان نقشی بسیار کوتاه در حد هنروری داشتم.

ژکان یادآور شد: در این فیلم و برای یک سکانس من را لب استخر نشاندند، در صحنه‌ای که تعقیب و گریز بازیگران اصلی بود آن‌ها به من اصابت می‌کردند و من داخل استخر می‌افتادم؛ این اولین خاطره من از بازیگری است و بسیار خوشحال بودم که چنین نقشی به من داده شده است.

علی ژکان در سال ۱۳۲۹ در تهران متولد شد. کارش را در سینما از ۱۳۴۵ به عنوان سیاهی‌لشکر در فیلم‌ها شروع کرد و در سال ۱۳۴۷ دوره‌ی آموزش بازیگری خود را در گروه هنر ملی وزارت فرهنگ و هنر، گذراند و سپس وارد تئاتر شد و در چند نمایش تئاتر به عنوان بازیگر روی صحنه رفت تا در سال ۱۳۵۱ برای بازیگری در یک فیلم سینمایی (فیلم جاده ساخته همایون بهادران) انتخاب گشت و به این ترتیب وارد سینمای حرفه‌ای شد.

سپس در سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۲ در پروژه سریال تلویزیونی سربداران به عنوان دستیار کارگردان در کنار محمدعلی نجفی فعالیت داشت.

ژکان در سال ۱۳۶۴ فیلم سینمایی مادیان را با سرمایه گذاری بنیاد سینمایی فارابی، نویسندگی و کارگردانی نمود که تا کنون یکی از آثار شاخص این فیلمساز به شمار می‌رود. سوسن تسلیمی، حسین محجوب و پرویز شاهین‌خو از بازیگران فیلم مادیان بودند.

منبع: خبرگزاری ایرنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: علی ژکان سینما فیلم سینمایی چهره به چهره فیلم سینمایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۹۸۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نام بازیگر مرد مشهور فرانسوی در سیاهه متجاوزان سینما

آفتاب‌‌نیوز :

همه‌چیز از زمانی شروع شد که در اکتبر سال ۲۰۱۷ دو نشریه نیویورک‌تایمز و نیویورکر گزارش دادند که ده‌ها زن مورد سوءاستفاده جنسی یکی از غول‌های هالیوود یعنی هاروی واینستین قرار گرفته‌اند. از آنجا بود که دومینوی رسوایی مردانی که از قدرت و شهرت و ثروت‌شان برای تعرض یا تجاوز به زنان و بعد خفه کردن صدای اعتراض آن‌ها استفاده کرده بودند راه افتاد. زنانی که سال‌ها به سکوت واداشته شده بودند یا هرچه فریاد زده بودند، صدای‌شان به گوش کسی نرسیده بود، از شجاعت همدیگر نیرو می‌گرفتند و پا پیش می‌گذاشتند و زخم‌هایی را که بر جسم و روح‌شان وارد آمده بود آشکار می‌کردند.

بازیگران زن مشهوری، به رغم به خطر افتادن حرفه‌شان، به افشاگری علیه واینستین دست زدند. دیوار بلند ترس برای قربانیان فروخته ریخته بود و حالا ترس در چشمان متعرضان و متجاوزان دیده می‌شد. جنبش #من_هم (metoo#)، که پیش‌تر در سال ۲۰۰۶ در فضای مجازی برای اعتراض به فرهنگ تجاوز، تعرض و سوء‌استفاده جنسی راه افتاده بود، بعد از رسوایی واینستین، نیرویی تازه گرفت و زنان بسیاری را از اقصی نقاط دنیا زیر چتر خود متحد کرد. از امریکا تا اروپا، فاصله اقیانوس اطلس به چشم‌برهم‌زدنی طی شد و کابوس رسوایی به قاره سبز رسید.

در چند سال گذشته، برخی از کسانی که در صنعت سینما به تعرض یا تجاوز متهم شده بودند در دادگاه متهم یا تبرئه شدند. برخی دیگر پیش از دادگاه با شاکی/ شاکیان پرونده مصالحه کردند. برخی حرفه‌شان به آخر رسید و برخی دیگر هرگز زیر بار اتهامات نرفتند و خودشان را از این‌گونه انگ‌ها مبرا دانستند. هنوز خبر‌هایی از رسوایی‌های اخلاقی به صدر خبر‌ها می‌آید، مثل دیروز که خبر بازداشت ژرار دوپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی، نشان داد که این جنبش تا زمانی که فضای صنعت سینما به جای امنی تبدیل نشود، قصد بازایستادن ندارد.

جنگ‌های فرانسوی

دوپاردیو ۷۵ ساله که یکی از بازیگران مشهور فرانسه است، در ایستگاه پلیسی در منطقه چهاردهم پاریس به اتهام تجاوز به دو زن، یکی در سال ۲۰۲۱ و دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت. این‌طور که ایسنا گزارش داده، دوپاردیو در سال ۲۰۲۰ به تجاوز جنسی به شارلوت آرنولد در سال ۲۰۱۸ متهم شد و در ادامه چندین زن دیگر علیه او افشاگری کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در دسامبر گذشته نیز هلن داراس، هنرپیشه فرانسوی، نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز کرده است. فعالان فمینیست به شدت خواهان پیگیری این اتهامات بدون دخالت شهرت و قدرت دوپاردیو در روند افشای حقیقت هستند. از سوی دیگر، گروهی از هنرمندان از جمله کارلا برونی و شارلوت رمپلینگ از دوپاردیو در برابر این اتهامات دفاع کردند. در میان مدافعان دوپاردیو نام امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم که چندی پیش دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است، دیده می‌شود.

دو پرونده قدیمی

هر وقت حرف تجاوز و تعرض و سوءاستفاده جنسی به میان می‌آید، نام‌های رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی و وودی آلن، کارگردان و بازیگر امریکایی، مطرح می‌شود. پولانسکی سال‌ها پیش با دختری نوجوان و زیر سن قانونی در خانه جک نیکلسون، بازیگر افسانه‌ای، رابطه برقرار کرد و بعد از آن برای فرار از مجازات عملش از امریکا گریخت و سال‌هاست که از این کشور دور است و حتی در اروپا هم از پا گذاشتن به کشور‌هایی که احتمال می‌دهد او را به مقامات امریکایی تحویل دهند خودداری می‌کند. تجاوز به یک نوجوان چیزی نیست که رسانه‌ها به راحتی فراموش کنند و پولانسکی این را به خوبی می‌داند.

داستان وودی آلن هم بسیار طولانی است. میا فارو، بازیگر «بچه رزمری» و شریک زندگی آلن، در دهه ۱۹۹۰ او را به ارتباط با فرزندخوانده‌شان متهم کرد. به درستی مشخص نیست که این اتهام چقدر صحت داشت یا چقدر ناروا بود، اما چیزی که مشخص است این است که آلن با دخترخوانده‌اش ازدواج کرد و در تمام این سال‌ها که همیشه حرف اتهامات او به رسانه‌ها کشیده، با تمام قدرتش زیر بار پذیرش آن‌ها نرفته است. در این سال‌ها بعضی بازیگران زن فیلم‌های قبلی آلن مثل کیت وینسلت اعلام کردند که دیگر حاضر به همکاری با او نیستند. بعضی دیگر مثل ال فانینگ که در «یک روز بارانی در نیویورک» با آلن همکاری کرده، گفته این اتفاقات قبل از به دنیا آمدن او رخ داده و او نمی‌تواند به درستی در این باره قضاوت کند.

نام‌های بزرگ، ترس‌های بزرگ

نام‌هایی مثل کوین اسپیسی، داستین هافمن، سیلوستر استالون، استیون سیگال، ازرا میلر، تِنوچ هوئِرتا، جاناتان میجرز، کیسی افلک، جیمز فرانکو، بیل کازبی و لوئیز سی. کی. از جمله مشهورترین افرادی هستند که نام‌شان در سیاهه رسوایی‌های جنسی سال‌های اخیر ثبت شده. #من_هم (metoo#) شاید جلوی متجاوزان را نگیرد، اما کسی که می‌خواهد از حدش عدول کند می‌داند دیگر مثل گذشته در امنیت به سر نمی‌برد و باید بهای کاری را که می‌کند با از دست دادن کار و حرفه و خویشاوندان و اطرافیانش بدهد. زندگی یک متجاوز حالا دیگر بسیار شبیه فیلمی ترسناک است.

منبع: همشهری آنلاین